Amandelkoekjes
Manlief kan eigenlijk geen kopje koffie drinken zonder dat hij er een koekje bij neemt. Meestal koopt hij een pak speculaas bij de supermarkt. Ik gruwel daarvan en wil zo af en toe best wel eens een koekje bakken wat iets gezonder is. Toen ze net uit de oven kwamen stond hij al in de keuken om te kijken of er al geproefd kon worden. “Kun je ze warm ook eten?” was zijn vraag en hup, daar was al 1 koekje van het schoteltje verdwenen. Ik pakte mijn camera erbij om er foto’s van te kunnen maken, en ja hoor, nummer 2 was ook al weg. Snel foto’s gemaakt dus maar. Ik kon nog net 4 koekjes apart in een bakje doen omdat ik wilde weten hoe ze de volgende dag zouden smaken. Die hebben het middaguur niet gehaald. De volgende dag dus maar een dubbele portie van deze amandelkoekjes gebakken om er langer van te kunnen genieten ;-).
Deze koekjes zijn echt super simpel om te bakken. De buitenkant is een beetje knapperig en de binnenkant lekker zacht. En helemaal vegan ook nog eens.
bij mijn groentemannetje kunnen kopen. Maar het leek me leuk om zelf de appels te gaan plukken. Zo gezegd, zo gedaan. Dus ging ik vanmorgen, met nog veeeeeel meer mensen, naar de Olmenhorst in Lisse. Daar kun je appels plukken voor € 1,95 per kilo. Ik vond het zo gaaf om door die boomgaard te lopen. Je weet gewoon niet welk appeltje je moet kiezen. Uiteindelijk gingen we met 2,6 kg heerlijke Elstar appels naar huis.